Kobanê’de kaybedilenler farklı ama acılar ortak

 

Binevş Sarya-Dilûcan Bozî

 

KOBANÊ - Kobanê katliamında kimisi çocuğunu,babasını, annesini, kardeşini, kimisi ise komşusunu kaybetti. Kaybedilenler farklı olsa da halkın yaşadığı acılar ortak oldu. Yaraları sarmak için birbirlerine kenetlendiler. 

 

Kobanê halkı, DAİŞ çetelerinin 25 Haziran 2015 günü iki koldan gerçekleştirdiği katliamın benzeri ile karşılaşmamak adına bir yandan örgütlülüklerini büyütüyor, bir yandan da katliamın izlerini silip yaralarını sarmak için uğraşıyor. Katliamın tanıklarından o günleri dinlemeye devam ediyoruz. 

 

‘Kardeşim karnında bebeği ile işkence edilerek katledildi’

 

Zeytê Hemo, katliamda 3 aylık hamile olan kardeşi Hemîde Hemo’yu kaybetmiş. Kardeşi Hemîde DAİŞ’in en acımasız yüzü ile karşı karşıya kalarak işkence ile katledilen Zeytê, o günler için şunları söylüyor: “DAİŞ çeteleri hamile kadınları katletti. Kardeşim Hemîde katledildiğinde 25 yaşındaydı. Çetelerin saldırı yaptığı gece ben köyden çıkmayı başardım ama kardeşim kendini kurtaramadı. Saldırıların ortasında kaldı. Uzun süre kendisinden haber alamadık. Daha sonra bize saldırıların kırıldığı söylendi. Herkes cenazeleri almak için köye gitti. Köye vardığımızda kardeşimin cenazesi ile karşılaştım. Elleri arkadan bağlanmış ve kurşuna dizilmişti. Bebeği ölmüş ama bir yaşındaki bebeği sağ kalmıştı. Çocuğu kanlar içindeydi. Hemîde, çetelerin çocuk ve kadınlara karışmayacağını düşünüyordu. Yani bizde bu kadar barbarca saldıracaklarını tahmin edemiyorduk. Sadece kardeşim ve bebeği tek değildi katledilen. Köyde böyle bir çok kadın ve çocuğu katledilmişti.”

     

Sekiz aylık hamile olan kızı ve torunu katledildi

 

Şar Osê Sincar da katliamda hamile olan kızı Firyal Şêx Bozan’ı ve torununu kaybetmiş. Şar da o günü şöyle anlatıyor: “Kızım katledildiğinde sekiz aylık hamileydi. 3 çocuğu vardı. Diğer kadınlar gibi işkence edilerek katledildi. Kızım çocuklarını korumak için  önce bir odaya koyuyor. Ardından çeteler evi basıyor. Önce kızını katlediyorlar, eşini de yaralıyorlar. Daha sonra kızımı katlediyorlar. 2014’deki saldırılarda kızım Firyal, toprakları terk etmek zorunda kaldı. Sürekli bir toprak hasreti çekiyordu. ‘Kobanê’ye döndüğümde toprağını öpecem’ diyordu. Firyal, Kobanê’ye döndü ve isteğini yerine getirdi. Ama toprak Feryal’ı yanına aldı.”  

 

Onları ayakta tutan haklı mücadeleleri

 

Kobanê halkı bu katliamlara birebir tanık oldu ve DAİŞ çetelerinin acımasız yüzü ile karşı karşıya kaldı. Kimisi çocuğunu, kimisi babasını, annesini, kardeşini, kimisi komşusunu kaybetti. Kaybedilenler farklı olsa da halkın yaşadığı acılar ortak oldu. Ve hep birlikte bu yaraları sarmak için birbirlerine kenetlendiler. Kobanê halkı şüphesiz bu katliamları yaşamlarında derin bir yara olarak taşıyacak olsalarda,haklı mücadeleleri ve topraklarına olan bağlılıkları onları ayakta tutacak.   

 

Bitti.