Pelşîn Çetînkaya

 

ÊLIH - Gulîstan Tara, ku di serhildan û rêwîtiya xwe ya berxwedanê de bi pênûsa xwe rastî  belav kir, bû dengê gelê bindest. Gulistan Tara, ku cihê xwe di dilê jinên ku li azadiyê digerin de çêkir, bi têkoşîna xwe ji bo her kesî bû mînak.

 

Gulîstan Tara ku qet dev ji têkoşîna xwe berneda, di sala 1983'an de li Êlihê ji dayik bû. Gulistan Tara, ku di malbateke welatparêz de ji dayik bû, 10 xwişk û bira ne. Dibistana seretayî, navîn û amadeyî li bajarê xwe qedand. Ji ber kesayetiya xwe ya berxwedêr, hesas û dilovan, Gulistan Tara bi tundî baweriya xwe bi qada ragihandinê tîne û pir caran tekez dike ku pirsgirêkek tune ku ew nikaribe çareser bike. Di tevahiya jiyana xwe de, wê ji bo gelên ku rastî neheqî û polîtîkayên tunekirinê hatine têkoşîn daye. Bi pejirandina wekhevî, demokrasî û azadiyê ku pirensîbên wê bûn, Gulistan Tara di 16 saliya xwe de gava yekem di rêwîtiya xwe ya têkoşînê de avêt.

 

Gulîstan Tara bi deng û pênûsa xwe ji ber rastiyên ku gelê xwe re ragihandin, bu hedefa Dewleta Tirk û di 23'yê Tebaxa 2024'an de li başûrê Kurdistanê li navçeya Seyîdsadiq a Silêmanî, di encama êrîşa balafirên bê Mirov de jiyana xwe ji dest da.

 

Xuşka Gulîstan Tara ya ku bi berxwedana xwe bûye mînak Dîcle Erdem têkoşîna wê vegot.

 

'Bi Gulîstanê re rûhê têkoşînê li pêş bû'

 

Dîcle Erdem, destnîşan kir ku Gulistan Tara ji hemû pirsgirêkan re hesas bû û vê ruhê têkoşînê di dilê wê de pêş xist û got, "Ew pir rastgo, bi niyeta baş û hesas bû. Ji ber vê yekê hem hevalên wê û hem jî me jê hez dikir. Ew zîrek û xemxur bû.  Wê ji zarokatiya xwe ve şahidiya ji bûyerên civakî û hem jî ji neheqiyan re kir û pir hesas bû. Bi vî rengî, ruhê têkoşînê yê ku ji ber neheqiyên kişandine di hemû jinên Kurd de pêş ket, bi Gulistanê de jî pêş ket. Wê ev yek hîn di temenê xwe yê biçûk de hîs kir. Heta di korîdorên dibistanê de jî ew bi hevalên xwe re tevlî vê têkoşînê bû. Gulistan di warê şanoyê de jî xwedî paşxaneyek biçûk bû. Şano ji bo wê rêyek bû ku serhildan bike û dengê xwe bilind bike. Dibe ku bi vî rengî wê rêya xwe ya xwe-fêmkirinê da destpêkirin. Wê pirtûk dixwendin da ku neheqiyên pergalê fam bike û Tevgera Azadiya Kurd nas bike. Wê her gav dixwend da ku xwe pêşdetir bixe."

 

'Ew rêwîtiyek xweheyîkirinê bû'

 

Dicle Erdem, dema ku rave kir ku Gulîstan Tara çawa gelek berxwedan û komkujî dîtiye û hewl daye wan bi cîhanê re parve bike, got, "Em endamên malbateke Kurd bûn ku deh zarok lê hebûn. Me demên dijwar derbas kirin. Demên binçavkirin û girtinê hebûn. Bê guman van hemûyan bandor li ser Gulîstan û me kir. Van faktoran roleke girîng lîstin di tevlîbûna wê ya têkoşînê de. Rojekê, Gulistan ji me veqetiya û tevlî têkoşînê bû. Dibe ku ev ji bo wê xalek destpêkê û rêwîtiyek xwefêmkirinê bû. Me her gav ji dûr ve, li ser televîzyonê, bi qasî ku me dikarî temaşe dikir. Ew bi rastî dilnizm bû. Ji bo me rûmetek mezin bû ku em bibînin ku kesek, nemaze jinek, jiyana xwe, dide ku rehetiya xwe fam bike, da ku lêgerîna xwe ya hebûnê û têkoşîna jinên din bibîne û hewl bide van bi cîhanê re parve bike. Wê şahidiya têkoşîn û berxwedana Kobanî û komkujiya Şengalê kir. Wê hewl da ku van bi cîhanê re parve bike; ew pir bi qîmet bû."

 

'Wê xwe di dilê jinên bindest de afirand'

 

Dîcle Erdem diyar kir ku Gûlîstan Tara polîtîkayên ku ji hêla pergalê ve hatine sepandin red kir û li hember van polîtîkayan li ber xwe da û got, "Gûlistan ne bi me re bû, lê wê xwe di dilê gelek jinên bindest û îstismarkirî de afirand. Bê guman, li kêleka xemgîniyê bextewarî û rûmeta me ye. Gûlistan ev rêya berxwedanê ji ber polîtîkayên ku ji hêla pergalê, dewletê û hikûmetên heyî ve li ser gelê Kurd, gelên bindest û îstismarkirî hatine ferzkirin hilbijart. Em  Kurd ji dayik bûn, em Kurd in. Zimanek, çandek û kevneşopiyek me heye. Divê mafê me yê herî xwezayî bûya ku em vê bijîn û biparêzin. Mixabin, di berdêla jiyan û parastina vê de, em bi mirin û komkujiyan re rû bi rû man. Ev yek bê guman dibe sedema şikestina mirovan û pêşxistina qadeke têkoşînê. Dibe ku Têkoşîna Kurd, Tevgera Azadiya Kurd, ev rê ne bijartibe ger pergal ewqas zordar û wêranker nebûya. Ji ber ku dema mirov ji bo hilweşandinê têne tunekirin û têne paşguhkirin, ew dixwazin xwe vejînin. Ev rewş têkoşîn wekî bertek li hemberî van hemû pêkanînan pêş ket."

 

'Em ê mîrateya wê ya têkoşînê bidomînin'

 

Dîcle Erdem axaftina xwe wiha bi dawî kir: "Gul^îstan bû dengê jinên Kurd û hemû jinên ku li azadiyê digerin. Wê hewl da ku van pêkanînan bigihîne cîhanê, têkoşîna jinên ku wê bêyî dudilî ji bo xwe an jî jiyana xwe şahidî kiriye xwest bide nasîn. Belê, ew îro êdî bi me re nîne, lê bi hezaran heval û rêhevalên wê hene ku wê temsîl dikin. Em pir kêfxweş in ku em her tiştî dikin da ku mîrateya wê ya têkoşînê bidomînin."