Mor Çatı Kadın Sığınağı Vakfı, Birleşmiş Milletler (BM) Tüm Göçmen İşçilerin ve Aile Fertlerinin Haklarının Korunması Komitesi’ne “Türkiye’de Göçmen Kadınlar ve Kadına Yönelik Şiddet” başlıklı bir rapor sundu.

 

Türkiye’de göç alanında oluşturulan mevzuat ve yönergelerde kadınlarla ilgili herhangi bir düzenlemenin olmadığı belirtilen raporda, ülkede göçmenlerin sosyal uyumu için beş yıllık “Uyum Strateji Belgesi ve Ulusal Eylem Planı” 2018-2023 planının özellikle kadına yönelik şiddet alanında somut bir adım atılmadığını ifade edildi. İstanbul Sözleşmesi’nin “Göç ve Sığınma” başlığında şiddete uğrayan tüm göçmen kadınların ülkelerine geri gönderilmemesi gerektiği, ancak Türkiye’nin sözleşmeden çekildiği ve bu yüzden kadınların ülkelerine geri gönderme riskiyle karşı karşıya kaldığı vurgulanılan raporda, kadınların kamusal destek mekanizmalarına başvurmaktan çekindiğinin altı çizildi.

 

Derinlikli çalışma yapılmadı 

 

Komite’nin Türkiye’den şiddete maruz kalan göçmen kadınlara dair tutulması beklenilen verileri ve göçmen kadınların korkmadan destek alıp alamadığına dair bilgi talebinde bulunduğu belirtilen raporda, “Türkiye devletinin raporunda bu sorulara verilen yanıtlar Türkiye’de şiddetle mücadele mekanizmalarına dair yüzeysel ve genel bir özet ile sınırlı kalmaktadır. Yasada var olan eşitlikten bahsederken uygulamada bu eşitliğin nasıl sağlandığına ilişkin hiçbir veri paylaşılmamaktadır. Bu durum, şiddete maruz kalan göçmen kadınların özellikli ihtiyaçlarına dair derinlikli bir çalışma yapılmadığını açıkça göstermektedir” denildi.

Göçmen kadınların soruları

 

Raporda göçmen kadınların; ayrımcılık, önyargı, ana dilde hizmete erişememe, bilgiye erişim, resmiyette kayıtsız olma hali, ekonomik, sağlık hizmetlerine erişememe, çalışma koşulları alanlarında yaşadıkları zorluklara da yer verildi.

 

Tavsiye ve öneriler!

 

Raporun tavsiye bölümünde ise İstanbul Sözleşmesi’ne tekrar dönülmesi gerektiğini vurgulandı. 2024 yılında itibaren “Uyum Strateji Belgesi ve Ulusal Eylem Planı’nın” yeniden hazırlanacağına dikkat çekilen raporda, göçmen kadınlar ve çocuklar korunma ve destek sağlanması, Göç İdaresi Başkanlığı’nda kadına yönelik şiddetle ilgili özellikli çalışmalar yürüten çok dilli ve etkin çalışan bir birim oluşturulması, baroların adli yardım birimlerinde göçmen kadınlara yönelik uzun vadeli nitelikli ve ücretsiz hukuki destek verilmesi, ekonomik yardımları gibi tavsiyelerde bulunuldu.

 

‘Veri tutulmalı’

 

Ayrıca raporda, kadınlarla ilgileri verilerin tutulmasının önemli olduğu belirtilerek, şu konulara dair verilerin tutulması istendi:

 

“*Kaç göçmen/mülteci kadın maruz kaldığı erkek şiddeti nedeniyle şikayette bulunmuştur?

 

*Kaç göçmen/mülteci kadın şiddetten korunmak amacıyla 6284 sayılı Kanun kapsamında koruyucu ve önleyici tedbirlere başvurmuştur? Göçmen/mülteci kadınlar hangi tedbirlere başvurmuşlardır ve kaç kadın başvurduğu tedbir kararlarına ne kadar süreyle erişebilmiştir?

 

*Kamu görevlilerine yönelik göçmen kadınlara uyguladıkları ayrımcı veya ihmalkar davranışlar nedeniyle yürütülen soruşturmaların sayısı nedir ve soruşturmalar nasıl sonuçlanmıştır?”

 

Raporun tamamına buradan ulaşılabilir.