AMED - Menîce Yenî û Fevziye Kolakan derheqê Roja Dayîkan de qisey kerdî û dîyar kerdî ke waştişê înan peynîbîyayîşê şerî û binpaykerdişê heqan o û serê têkoşînî de vindertî.

 

DYA de Anna Jarvîs ke dayîka xo vînî kerdebî, Roja Dayîkan dîyarîyê heme dayîkanê dinya kerd û welatanê cîya de, tarîxê cîya de yena pîrozkerdiş. Tirkîya de zî yewşemê diyîn ê menga Gulane de yena pîrozkerdiş.

 

Roja Dayîkan ke hetê kapîtalîzmî ra serê televîzyon, merkezê kêfî û dayîş û girewtiş û çapemenîya komelî  bê mana yeno verdayîş û bi paketêke dîyarî yeno sînorkerdiş, herêma seba dayîkan Roja Dayîka xeylêk manayan îfade keno.

 

Menîce Yenî ke cenazeya lajê xo nêgirewta û merdimê tepiştî Fevziye Kolakan ke Nobeta Edeletî de ca gêna Roja Dayikan erjna.

 

‘Seba ma manaya roja dayîkan nêmenda’

 

Qezaya Pîranî ya Amedî de dewa Pîrêjmanî de 8ê êlule de bombevaranê TSKyî de Senar Delayîmîlan (Brûsk Deyndar) û Zindan Yenî (Dijwar Şerzan) dinyaya xo bedilnabî. Pêwa nimûneyê engiştan ci yeno zî cenaze nêdayî keyeyî û bi bahaneyê ‘sebebê merdişî nîno zanayîş’ cenaze yena pawitiş.

 

Dayîka Zindan Yenî, Menîce Yenî derheqê roja dayikan de qisey kerd û vat: “Hemverê ma bêhuqûqîyêk pîl esto. Cenazeya ma hema nêdayê. Xora cenaze parçe parçe ameya kerdiş. Dejê dayîkan eynî yo. Cenazeya tutê mi nêdayî. Heto bîn ra zî bi serran o dayîkê ke tutê înan zîndan de yê estê. Ma dayîkî roşanan û rojanê taybetî her tim bi hesiran pêşwazî kenê. La raştîyêke wina esta. Belê ma nê dejan ciwîyenê la ma qet fek têkoşînê xo ra vera nêda. Do îradeyê ma nêşikinê.”

 

‘Wa dayîkî şer ra vajê ney’

 

Menîceye tewr peyîn wina qal kerd: “Kurdan rê xêrcê  têkoşînî rayîr nêmendo. Nika ma hema serê lingan de bê sebebê nê îradeyê ma esto. Nika şerêko dewam keno esto. Barzanî çira dest dano dişminê Kurdan? Eke Barzanî bi Tirkîya dir nêkewtêne hemkarî, belkî dayîkan na roje wina bi dej derbas nêkerdêne. Yewin waştişê dayîkan oyo ke wa dayîkî wurzê serê lingan û şer û qetilkerdişî ra vajê êdî bes o.”

 

‘Bi mengêke û nîm o vengê lajê mi nêameyo mi’

 

Dayîka tepişteyê bi nameyê Ahmet Kolakan ke zîndanê Hûmara 2yîn Bandirmayî de yo û dayika tepişteyê bi nameyê Mahsun Kolakan ke zîndanê Sêwêregî de yo, Fevzîye Kolakan vat, seba problemê weşîye tewrê nobeta edaletî nêbena û zerrîya ci û hişê ci her tim nobete de yo û vat: “Ganî heme dayîkî bibê yew. Ganî dayîkî nêbermê. Cezaya qedexeya pêvînayîşî dayî lajê mi û bi mengêke û nîm lajê xo nêvînena. Mi roşan de roşanê ey pîroz nêkerd. Ma dayîkan se kerdo bi înan. Ez tewrê nobeta edeletî bînd la seba nêrehetîyê qelbî, ez nêeşkena tewr bibî.  Ez zana ke binê nê zilmê de bimirî do hesreta tutanê mi bimano. Mêrdeyê mi bi heresta tutanê xo merd.”

 

‘Êdî bes o’

 

Fevzîye vat, aye wazena roja dayîkan de tutanê xo ko bikero ê vat: “Ma wazenê tutanê xo ko bikerê. Êdî bes o no zulm do heta ça şêro. Hêvîdar a no şer û talan peynî bibo.”