AMED - Kobanê’de DAİŞ’e karşı mücadele eden oğlunun yaşamını yitirmesinin ardından Barış Anneleri Meclisi içerisinde mücadele etmeye başlayan Barış Annesi Rahime Çelik, Kürt halkının inkar edilen kimliği, dili ve hakları için mücadele ettiklerini söyledi.

 

Kurdistan’da halka yönelik yürütülen savaşın durdurulması ve Kürt sorununun demokratik çözümü için Barış Anneleri yıllardın mücadele ediyor. Barış Anneleri içerisinde yer alan, çalışma yürüten ve mücadele eden kadınlardan her birinin de ayrı bir öyküsü var. Bunlardan biri de Rahime Çelik. 

 

Hep zorlu koşullarda yaşam mücadelesi veren Rahime’nin oğlu Kobanê’de DAİŞ’e karşı verilen savaşta yaşamını yitirmesinin ardından Barış Anneleri Meclisi içerisinde yer aldı. Rahime, yaşamını ve mücadelesini JINNEWS’e anlattı. 

 

‘Okuma hevesim içimde kaldı’

 

Amed’in Pasûr (Kulp) ilçesine bağlı Bênîn köyünden olan Rahime çocukluğuna ilişkin şunları dile getirdi: “Çocukluğum köyde geçti. 4 kız, 6 erkek kardeştik. Tütün işiyle geçimimizi sürdürüyorduk. Çocukluğumda içimde kalan en önemli şey okuma isteğim içimde kaldı. Çok okumak istiyordum. O zaman köyümüzde okul yoktu daha sonra yapıldı. Okula çok gitmek istedim ama ailem göndermedi. Yine de okuma-yazma öğrenmeye çabaladım. Arkadaşlarım okuldan geldiğinde yanlarına gidip bir şeyler öğrenmeye çalışıyordum, bu şekilde okumayı öğrenmeye çalıştım.”

 

Zorlu bir yaşam

 

Daha çocuk yaşta evlendirildiğini belirten Rahime, “16 yaşında evlendirildim, küçüktüm. Evlendikten sonra Licê’nin köyüne gittim ve orada yaşamaya başladım. Bir süre sonra eşim bir meseleden dolayı cezaevine girdi. Çıktıktan sonra bu kez de siyasetten dolayı tutuklandı ve 12 yıl ceza verildi. O zaman çocuklarım küçüktü. Köyümüz yakıldı ve mecbur kalıp şehre göç ettik. O dönemde çok zorluk yaşadım. Evimiz yoktu, hiçbir şeyimiz yoktu. Nakış ve dikiş işleri yaparak evimi geçindirmeye çalıştım. Bir yandan da tütün ekerek geçimimizi sağlamaya çalıştım. Ancak yine de yetmiyordu. 6 çocuğum vardı, hepsi küçüktü ve okula gidiyorlardı. En büyük oğlum 12 yaşındaydı, okulda çok çalışkan bir öğrenciydi. Ancak geçimimizi sağlamak için okulu bırakmak istiyordu, ben istemedim, tüm ısrarlarına rağmen okulu bıraktı ve çalışmaya başladı. Ondan küçük olan kızım da okulu bırakarak çalışmaya başladı. Çocuklarım okuyamadığı için çok üzüldüm. Çocuklarımı yoksullukla büyüttüm, çok zorluk çektik” sözleri yaşadığı zorlukları dile getirdi.  

 

‘Oğlum haksızlık va zulümden dolayı gitti’

 

Çocukları büyüdükten sonra yaşamının daha da zorlaştığını belirten Rahime, “Onlardan küçük oğlum okusun diye çok çabaladım. Üniversiteyi kazandı ve okudu. Ancak, oğlum halka yönelik zulüm ve haksızlıkları kabul etmediği için gitti. Kobanê’de savaş başladığında oğlum Kobanê’ye yönünü verdi. Uzun zaman haber alamadık. Daha sonra Eylül ayında şehit düştüğünü öğrendik” dedi. 

 

Barış Anneleri içerisinde yer aldı

 

Rahime, Barış Anneleri içerisinde yer almasına ilişkin de şunları anlattı: “Oğlumun şehadetinden sonra çok üzüldüm. Kalıcı bir barış için Barış Anneleri Meclisi içerisinde yer aldım. Anneler çok acılı ve yürekleri yanıyor. Annelerin ağlamaması ve bu topraklarda kan dökülmemesi için mücadele ediyorlar. Halkımızın halkları yok sayılıyor, dilimiz yasak, kimliğimiz kabul edilmiyor. Buna karşı gençlerden, annelere kadar herkes mücadele ediyor. Mücadelemiz barış için. Anneler çocuklarının öldürülmesini istemiyor. Sadece Kürt annelerin değil tüm annelerin göz yaşlarının rengi aynı.”